Vermindering milieubelasting door heruitgifte van orale oncolytica

Geneesmiddelen dragen in hoge mate bij aan de milieubelasting van de gezondheidszorg. Dit is zeker het geval wanneer de patiënt geneesmiddelen overhoudt, bijvoorbeeld omdat de therapie wordt aangepast. Een strategie om in dat geval de milieubelasting te verminderen, is het heruitgeven van deze geneesmiddelen. De patiënt levert de niet gebruikte geneesmiddelen dan in bij de apotheek, die ze – na het uitvoeren van een kwaliteitscheck – weer aan een andere patiënt kan afleveren. Met bepaalde waarborgen, zoals het afleveren met een temperatuurlogger in een gesealde verpakking, is dat haalbaar.

In een eerder multicenter onderzoek is aangetoond dat heruitgifte mogelijk was en de verspilling van geneesmiddelen met twee derde werd gereduceerd. Dit leverde bovendien een aanzienlijke kostenbesparing op. Daarnaast was de hypothese dat dit ook bijdraagt aan minder CO2-uitstoot, omdat het leidt tot een lagere productie van geneesmiddelen. De omvang hiervan is echter niet bekend en evenmin is bekend of de milieubelasting van de materialen die nodig zijn voor de kwaliteitsborging (extra verpakking, temperatuurloggers) opweegt tegen de verminderde CO2-uitstoot. Daarom is in dit onderzoek de milieubelasting berekend die geassocieerd is met de heruitgifte van orale oncolytica. Hiervoor is de zogenaamde ‘life cycle assessment’-methode gebruikt. Tevens is onderzocht hoe de heruitgifte verder kan worden geoptimaliseerd ten aanzien van milieuaspecten. Het bleek dat de temperatuurloggers een grote milieubelasting veroorzaakten, waardoor heruitgifte een negatieve milieu-impact had. Optimalisatie van het heruitgifteproces, door temperatuurloggers alleen bij temperatuurgevoelige geneesmiddelen af te leveren, zorgde ervoor dat de heruitgifte wel een positieve invloed op het milieu had. De CO2-reductie was dan 1,9 kg per patiënt per jaar.

Heruitgifte van orale oncolytica met risicogestuurde temperatuurlogging zou daarom breed moeten worden uitgerold.