Hoeveel wordt verspild als patiënten stoppen met orale oncolytica of biologicals?

Bekker et al. hebben onderzocht hoeveel orale antikankergeneesmiddelen (OACD’s) en biologische ziektemodificerende geneesmiddelen tegen reuma (bDMARD’s) ongebruikt bij de patiënt thuis blijven liggen nadat de behandeling stopt. Het onderzoek werd uitgevoerd in de poliklinische apotheek van het UMC Utrecht onder patiënten van 18 jaar en ouder die een OACD- of een bDMARD-recept hadden gekregen tussen november 2015 en februari 2016 (de middelen die ook in een openbare apotheek opgehaald kunnen worden, werden geëxcludeerd). Er werd aangenomen dat de behandeling was gestopt als een patiënt geen herhaalrecept had opgehaald binnen twee weken na de theoretische einddatum of als de patiënt was overgestapt naar een andere sterkte van hetzelfde geneesmiddel of naar een ander OACD of bDMARD. Stoppers – met uitzondering van terminaal zieken en mensen die waren overleden – werden gebeld, of zo nodig schriftelijk benaderd.

In totaal werden 90 OACD-gebruikers en 69 bDMARD-gebruikers als mogelijke stoppers geïdentificeerd. Van deze 159 mensen vielen er 88 af door herhaalmedicatie (39), niet te traceren (27) of een andere reden (2). Van de 71 stoppers, hadden 39 (22 OACD-gebruikers en 17 bDMARD-gebruikers) niet-gebruikte medicatie overgehouden. Hierbij ging het om 59 verpakkingen met een totale waarde van € 60.341.

Deze studie illustreert dat meer dan de helft van de patiënten die de behandeling met een OACD of bDMARD stopzetten, ongebruikte medicatie heeft. Dat geeft het belang aan van interventies om dergelijke spillage te voorkomen. We zullen hierover gelukkig meer gaan horen: dr. Bekker heeft in januari 2020 een half miljoen euro subsidie gekregen van ZonMw om heruitgifte van OACD’s te onderzoeken.