Het effect van genotypering op het aantal gen-geneesmiddelinterventies bij patiënten met chronische nierschade

Patiënten met chronische nierschade (CNS) stadium 3-5 zijn polyfarmaciepatiënten. De meeste geneesmiddelen die worden gebruikt bij CNS worden gemetaboliseerd door cytochroom P450 (CYP450). Het is bekend dat genetisch polymorfisme kan leiden tot een veranderde capaciteit van het geneesmiddelmetabolisme. In deze studie is de toegevoegde waarde van farmacogenetisch testen, naast de routinematige medicatiebeoordeling bij polyfarmaciepatiënten met CNS, onderzocht.

Bij volwassen poliklinische polyfarmaciepatiënten met CNS stadium 3-5 werd een farmacogenetisch profiel bepaald. Vervolgens werd geautomatiseerde medicatiebewaking voor gen-geneesmiddelinteracties uitgevoerd, gebaseerd op het farmacogenetisch profiel en de huidige voorschriften van de patiënten. Van alle geïdentificeerde gen-geneesmiddelinteracties beoordeelden de ziekenhuisapotheker en de behandelend nefroloog samen de klinische relevantie en de noodzaak van een farmacotherapeutische interventie.

Het primaire eindpunt van het onderzoek was het totale aantal toegepaste farmacotherapeutische interventies op basis van een relevante gen-geneesmiddelinteractie. In totaal werden 61 patiënten geïncludeerd in het onderzoek. Medicatiebewaking resulteerde in een totaal van 66 gen-geneesmiddelinteracties, waarvan 26 (39%) als klinisch relevant werden beschouwd. Deze resulteerden in 26 toegepaste farmacotherapeutische interventies bij 20 patiënten. Systematisch farmacogenetisch onderzoek maakt farmacotherapeutische interventies mogelijk op basis van relevante gen-geneesmiddelinteracties.

Dit onderzoek toonde aan dat farmacogenetisch testen een aanvulling is op routinematige medicatiebeoordeling en kan leiden tot geoptimaliseerde farmacotherapie bij CNS-patiënten. Een beperking van deze studie was de vrij korte duur van de follow-up, waardoor de onderzoekers niet in de gelegenheid waren om patiëntuitkomsten te onderzoeken na de aanpassingen in medicatiegebruik. Voor toekomstig onderzoek zou dit een interessante aanvulling zijn op de tot nu toe opgedane kennis. Ook zou de tevredenheid van patiënten over de veranderingen in het medicatiegebruik na farmacogenetisch onderzoek interessant zijn. Tevens zou kosteneffectiviteit van farmacogenetische bepalingen bij deze populatie patiënten onderzocht kunnen worden.