Chronisch gebruik van protonpompremmers en verlaagde ijzerstatus bij patiënten met een niertransplantaat

Gebruik van een protonpompremmer (PPI) kan de absorptie van ijzer in de darm beïnvloeden. Lage ijzerstatus en ijzertekort (ID) zijn frequente medische problemen bij patiënten met een niertransplantaat (RTR). Douwes et al. onderzochten of chronisch PPI-gebruik geassocieerd is met een lagere ijzerstatus en ID bij RTR. Serumijzer, -ferritine, transferrineverzadiging (TSAT) en hemoglobine werden gemeten in 646 stabiele ambulante RTR met een functionerend allotransplantaat gedurende ≥ 1 jaar uit de TransplantLines Food and Nutrition Biobank and Cohort Study (NCT02811835). De mediane tijd sinds transplantatie was 5,3 (1,8-12) jaar, de gemiddelde leeftijd was 53 ± 13 jaar en 56,2% gebruikte een PPI.

In multivariabele lineaire regressieanalyses was PPI-gebruik omgekeerd geassocieerd met serumijzer (β = ­1,61, P = 0,001), serumferritine (β = ­0,31, P < 0,001), TSAT (β = ­2,85, P = 0,001) en hemoglobinewaarden (β = ­0.35, P = 0,007), onafhankelijk van potentiële confounders. Bovendien werd PPI-gebruik onafhankelijk geassocieerd met een verhoogd risico op ID (odds ratio [OR] = 1,57; 95%-betrouwbaarheidsinterval [95%-BI] = 1,07-2,31; P = 0,02). Tevens was de OR bij RTR met een hoge PPI-dosis in vergelijking met RTR zonder PPI's hoger dan bij RTR met een lage PPI-dosis (respectievelijk: OR = 2,3; 95%-BI = 1,46-3,62; P < 0,001 en OR = 1,78; 95%-BI = 1,21-2,62; P = 0,004).

De onderzoekers concluderen dat PPI-gebruik is geassocieerd met een lagere ijzerstatus en ID, wat duidt op een verminderde intestinale absorptie van ijzer. Bij het houden van medicatiebeoordelingen – in deze patiëntenpopulatie – biedt dit weer een extra argument om de indicatiestelling van de PPI te beoordelen en waar mogelijk medicatie te saneren.