Cardiovasculair risico van gonadoreline-agonisten en antagonisten

In deze meta-analyse wordt het risico op hart- en vaatziekten bij het gebruik van gonadoreline-agonisten en -antagonisten bij de behandeling van prostaatcarcinoom beschreven op basis van real world data. Voor dit onderzoek werden databases uit vijf landen gebruikt: België, Nederland, Frankrijk, Schotland en de overige delen van het Verenigd Koninkrijk. In totaal werden 48.757 mannen geïncludeerd waarvan er 2144 een gonadoreline-antagonist (degarelix) gebruikten.

Zes specifieke cardiovasculaire uitkomsten werden onderzocht: enig cardiovasculair event, ischemische hartziekte, acuut myocardinfarct, aritmieën, hartfalen en beroerte. Ook werd gekeken naar twee subgroepen: patiënten jonger dan 75 jaar en patiënten met een cardiovasculair belaste voorgeschiedenis.

De resultaten van deze studie laten zien dat er geen verhoogd risico is op het optreden van enig cardiovasculair event bij gonadoreline-antagonisten ten opzichte van gonadoreline-agonisten (hazard ratio [HR] = 1,25; 95%-betrouwbaarheidsinterval [95%-BI] = 0,96-1,61), maar wel een verhoogd risico op het optreden van een acuut myocardinfarct (HR = 1,62; 95%-BI = 1,11-2,35) en aritmieën (HR = 1,55; 95%-BI = 1,11-2,15).

De twee subgroepanalyses lieten een vergelijkbaar beeld zien. Bij mannen jonger dan 75 jaar met een cardiovasculair belaste voorgeschiedenis zijn de risico’s van het optreden van aritmieën en een acuut myocardinfarct beide verhoogd. Bij mannen met een cardiovasculair belaste voorgeschiedenis is daarnaast sprake van een verhoogd risico op het optreden van enig cardiovasculair event. Confounding door channeling speelt echter mogelijk een rol. Het is nu wachten op de resultaten van een prospectieve gerandomiseerde klinische studie – die in 2021 verwacht worden – om een definitieve uitspraak te kunnen doen over het cardiovasculaire risicoprofiel van deze middelen.