Opvattingen van ouderen over deprescribing van cardiometabole medicatie

Overbehandeling met cardiometabole medicatie komt nog vaak voor en deprescribing wordt zelden geïnitieerd. Hoewel zelfgerapporteerde bereidheid om te stoppen met medicatie onder ouderen meestal hoog is, blijkt uit onderzoek dat er in de praktijk barrières kunnen zijn. Crutzen en collega’s onderzochten middels een vragenlijst de invloed van patiëntkenmerken op de opvattingen met betrekking tot deprescribing en verschillen in deze opvattingen tussen een aantal cardiometabole geneesmiddelgroepen.

Vanuit vijf openbare apotheken werden 1143 patiënten uitgenodigd die statines, antihypertensiva, sulfonylureumderivaten of insuline gebruikten. Van de 314 respondenten (mediane leeftijd 76 jaar, 54% vrouw), was 80% tevreden met de medicatie en de meerderheid (88%) bleek bereid te zijn met medicatie te stoppen als de arts aangaf dat dit mogelijk was. Leeftijd, geslacht en therapeutisch gebied van de medicatie (diabetes of cardiovasculair) hadden geen invloed op de algemene houding ten opzichte van deprescribing. Het gebruik van meer dan tien geneesmiddelen was geassocieerd met een hogere ervaren medicatielast. Daarnaast werden verschillen gevonden tussen de ervaren geschiktheid van cardiometabole geneesmiddelgroepen: patiënten beschouwden bijvoorbeeld hun antihypertensiva en insuline als geschikter dan statines. Omdat deze opvattingen van invloed kunnen zijn op de bereidheid om te stoppen met medicatie, adviseren de onderzoekers dat zorgverleners bij deprescribing rekening zouden moeten houden met deze verschillen tussen geneesmiddelgroepen.