Langetermijneffecten van anticholinergica en sedativa op de cognitieve en fysieke functie

Anticholinergica en sedativa worden regelmatig voorgeschreven aan ouderen. Deze geneesmiddelen worden geassocieerd met cognitieve en fysieke beperkingen op korte termijn. Over de langetermijneffecten is echter minder bekend.

Wouters et al. hebben onderzocht of cumulatieve blootstelling van meer dan 20 jaar aan deze geneesmiddelen geassocieerd is met slechter cognitief en lichamelijk functioneren op hogere leeftijd. Hiervoor hebben zij de gegevens van ouderen onderzocht die deelnamen aan de Loningitudinal Aging Study Amsterdam (LASA)-studie en gevolgd zijn in de periode van 1992 tot 2012. In de LASA-studie werden de cognitieve en fysieke functie gemeten op zeven meetmomenten met een interval van drie jaar. Patiënten met een ernstig gehoor- of zichtprobleem en patiënten met een potentieel alcoholprobleem werden geëxcludeerd. Deze factoren kunnen namelijk de prestaties bij de metingen beïnvloeden. In totaal werden 726 patiënten geïncludeerd in dit onderzoek.

Deze longitudinale analyse liet een significante relatie zien tussen hogere cumulatieve blootstelling aan anticholinergica en sedativa en verslechtering van cognitieve en fysieke functionering op latere leeftijd. Ook na correctie voor mogelijke andere factoren – zoals comorbiditeiten – bleef deze associatie significant. De auteurs concluderen dat langdurig gebruik van anticholinergica en sedativa bij ouderen vermeden moet worden en dat er aandacht moet zijn voor het stoppen van deze geneesmiddelen bij ouderen. Indien deze medicatie toch noodzakelijk is, dient de dosering zoveel mogelijk geminimaliseerd te worden.