Een praktische toepassing van de heruitgifte van kostbare orale oncolytica

De keerzijde van de toename in het gebruik van kostbare orale oncolytica is een stijging in kosten en een verhoogde milieubelasting, deels veroorzaakt door ongebruikte medicatie. Medicatie die wordt teruggebracht naar de apotheek kan in potentie in aanmerking komen voor heruitgifte, mits de kwaliteit kan worden gegarandeerd. In een onderzoek onder regie van collegae uit het Antoni van Leeuwenhoek zijn kwaliteitsaspecten en heruitgiftecriteria voor orale oncolytica geïdentificeerd en geïmplementeerd.

Er werd gebruik gemaakt van een systematische analyse om de geschiktheid van orale oncolytica voor heruitgifte vast te stellen. Gedurende een jaar werd de totale hoeveelheid geretourneerde orale oncolytica gekwantificeerd en de besparing in kosten en vermindering van milieubelasting in kaart gebracht.

Er werden vier categorieën van kwaliteitseisen benoemd waarmee de geschiktheid voor heruitgifte kon worden vastgesteld: geschiktheid van het product (stabiliteit, noodzakelijke opslagcondities), fysisch-chemische conditie (geopende dan wel ongeopende primaire of secundaire verpakking, visuele presentatie), authenticiteit en overige aspecten (nog resterende houdbaarheid, eventuele periode van ongecontroleerde opslag).

Gedurende het onderzoek werden 10.415 eenheden orale oncolytica geaccepteerd voor potentiële heruitgifte op het totaal van 13.210 geretourneerde eenheden (79%), met een totale waarde van € 483.301 (0,9% van het totaal aan verstrekte geneesmiddelen). De vermindering in milieubelasting bedroeg naar schatting 1132,1 g aan potente, werkzame stof. De auteurs concluderen dat rekening houdend met alle relevante kwaliteitseisen, de heruitgifte van orale oncolytica potentieel succesvol kan worden toegepast, waarbij financiële besparing en vermindering van de milieubelasting realiseerbaar is.